Czas rozpalić piec...

Za oknem*... Za niedługą chwilę pewnie...
Cóż, czas chyba rozpalić piec...

'Mój blog jest moim własnym, osobnym pokojem.' - mignęło mi gdzieś takie zdanie.
Ja chyba również z tego powodu tu jestem :-)
Bo czasami bardzo mi takiego własnego pokoju brakuje. Czasami.

Zmieniamy muzyczną garderobę na jesień.
Ciekawe, są takie płyty, których słuchamy tylko latem, są takie, które wrzucamy do odtwarzacza dopiero, kiedy dzień robi się krótszy... Chciałam o tym napisać w dni upalne, kiedy królowały bossa novy, Nina Simone i 'Siesta' Milesa Davisa - moje absolutne 'must-to-listen to' latem! Nie zdążyłam ;-)
Dziś na regał podręczny wracają chmurni Skandynawowie ;-) i ciepłe, imbrykowe ;-) głosy... I dużo wiecej klasyki.
I ta jedna płyta AMJ, której to (płyty) słuchamy nieprzerwanie od parunastu już lat. Ta piosenka jest jedną z moich naulubieńszych...



I tekst do niej Jana Wołka:

Mrok, jak kosmaty pies.
Patrz wrzesień już,
czas rozpalić piec.
Posmutniało w ogrodzie i nagle postarzało się.
(...)
Wróć w lampy ciepły krąg.
Do szafy płaszcz.
Jabłkami pachnie dom.
Przemoczony poeto siądź,
skończ ten swój niezwykły wiersz.
Pusta kartka i tylko znów ogarek świecy.
Dla ciebie dziś kupiłam ten zielony szal.
Ostatnie jabłka z drzew postrącał wiatr,
a miałeś zerwać.
Zbyt mało ciebie mam.
Kilka mądrych zdań,
to wszystko...

Bardzo za takie teksty ich twórców podziwiam :-) Za takie obrazy jesieni. I uczuć... I za takie sformułowania jak 'wróć w lampy ciepły krąg' albo 'posmutniało w ogrodzie i nagle postarzało się'...
Jak ja zazdroszczę poetom! Wyobraźni i precyzji!

***

W naszej ulubionej Kawiarni już bardzo przytulnie...
W kominku zapłonął ogień :-)
Dzieci jeszcze trochę biegają po ogrodzie - rumiane policzki i zziębnięte dłonie - jednak coraz więcej zabawy we wnętrzu...
A herbata z plastrem pomarańczy smakuje wprost wybornie :-)
W fotelu, pod kocykiem... Podczas gdy M. w najlepsze bryka z rówieśnikami.

***

A w Domu często rysujemy...
Ostatnio narysowałam M. krokodyla.
Bardzo go ten krokodyl wystraszył ;-)
Serio!
Miłość do krokodyl wzięła się od Pana Kłapa A potem jeden taki duży i zielony zamieszkał w piaskownicy w Placu Zabaw właśnie ;-) Często go odwiedzaliśmy latem! Niedawno M. dostał pięknego krokodyla z drewna... Z grzbietem z filcu.
No a teraz rysujemy. Zielona kredka w użyciu ;-)
Skąd ty jesteś, krokodylu?
Ja? Znad Nilu. 
:-)

A Bajki Grajki znacie?
Ostatnio 'Noc u Wedla' często u nas :-)
Takie retro pioseneczki M. uwielbia.
'Jakem baton z nadziewanką owocową, stokroć lepszy od rodzynka i od knedla (...)" ;-)
Choć i tak absolutnym numerem 1 jest piosenka z angielskiej bajki o lokomotywach. Mamy miłośników 'Tomka i Przyjaciół' pewnie dobrze wiedzą, o którą piosenkę chodzi ;-)
No i 'Cztery Łapy' - często śpiewamy! Pamiętacie? Artur Barciś śpiewa!
W dzieciństwie uwielbiałam Pankracego! Miałam tylko mały problem z koniugacją ;-) Odmieniałam imię bohatera mniej więcej tak: Pana Kracego, Panem Kracym, Panu Kracemu ;-)))

***

Jak dużym zmianom ulega w ostatnim czasie nasza aktywność w ciągu dnia...
Więcej książek, ciastoliny, kulinariów, przeturlanek na podłodze :-)
Spacery już powoli nieco krótsze.
Przywieźliśmy z Radziejowic trochę starych książeczek po Tatusiu M. (wywiezionych tam - zupełnie niepotrzebnie, jak się okazuje - kilka lat temu, hehe). Wśród Wróbleków Elemelków, Plastusiowych Pamiętników i książeczek z serii Poczytaj mi, Mamo, znalazłam prawdziwe cacka. Między innymi
'Wiosenne obrazki' Stanisław Młodożeńca - wraz ze szkolną dedykacją z roku 1959 :-) 'Za pilność i bardzo dobre postępy w nauce' - dla (ośmioletniej wówczas) Babci B. ;-)
Obiecuję parę podobnych perełek tu zaprezentować!

***


A w sypialni nowa lampa.
Poprzednią poważnie uszkodził M. ;-) Podczas zabawy, ma się rozumieć!
Bardzo lubiłam miękkie, blade światło tamtej, jednak nowa jeszcze bardziej ociepliła wnętrze...
I jak przyjemnie wieczorem poczytać w jej kręgu!
Niewielkie mieszkania mają swoje plusy. Żyjemy bliżej siebie. A własny pokój potrafię sobie zorganizować w inny sposób, jak widać ;-)
Czasami klnę pod niebiosa, mocując na szafach kartony z letnią garderobą - o ileż wygodniej byłoby je przechowywać w jakiejś przestronnej garderobie ;-) ale z drugiej strony - jak czasami dobrze słyszeć oddech tych najbliższych...
Ale ze trzy dodatkowe pokoje by nam się przydały, hehe!
Ech, wszystko w swoim czasie ;-)
Może nawet kominek...
Kiedyś.

Pozdrawiam!
I biegnę smażyć racuchy z jabłkami! Moi Chłopcy już się uporali z obieraniem i krojeniem antonówek :-)
A jutro idę do teatru :-)


*) Sobota. Powiśle. Z samochodu. Telefonem.