Chłopiec i tęcza :-) czyli spacerujemy...

Czwartek, piątek, sobota, niedziela i dziś…

Jesienna włóczęga przez wszystkie warszawskie parki :-) No, prawie wszystkie…

Ogród Saski, Królikarnia (x2), Agrykola, Ujazdowski (x2), Park Dreszera,Wilanów (x2), Łazienki, Morskie Oko…

No i Ogród Botaniczny przy Łazienkach.

Ach, i jeszcze Ogród Botaniczny na dachu BUW-u…

I Las Kabacki.

Sporo!

Nie pamiętam kiedy ostatnio udało mi się tak nacieszyć, nasycić, wręcz zachłysnąć jesienią! Spokojem parkowych alejek, ciszą skwerów… Kasztany sypały się nam na głowy, z nieba sfruwały pojedyncze liście… Trochę już zrudziało wszystko… Robi się przepięknie… I donikąd nam się nie spieszy...

To jeszcze nie ta jesień zwiastująca zimę…

To ta, którą nie wypada się nie cieszyć… Która przypomina o wszystkich urokach minionego lata! Która łaskawie pozwala spacerować wieczorami, bo wciąż ciepłe są wieczory…

Wspaniały to czas!

Urocza ta jesień wyjątkowo…

Szczerze mówiąc nawet nie zaglądam na prognozy.. Co będzie, to będzie. Czasami ważniejsze, co jest! Prawda?

Spacery w przemiłym towarzystwie… Przez kilka dni gościliśmy moją dawną Przyjaciółkę, taką z lat najwcześniejszych… Moją imienniczkę :-) i (prawie) rówieśnicę.

- Nie ma Cioci… - ze łzami w oczach stwierdził M. w niedzielny poranek, kiedy Ciocia już wyjechała.

- Jeszcze nas odwiedzi – pocieszam Go.

Uśmiech rozjaśnia buzinkę M.

A Ciocię zapraszamy znów :-)

Niedziela za to urodzinowa. Urodzinowy spacer w Wilanowie – w towarzystwie Hani i Jej Rodziców :-) Polowanie na kasztany i inne atrakcje…

Potem urodzinowy obiad i słoneczny piknik w Królikarni – w towarzystwie świętującego 24-te urodziny Wuja Toma :-) Tego najukochańszego! Tego, za którym zawsze płacz ;-)

Przed Królikarnią rośnie okazała jabłoń – oj, stareńka… Owocuje nie tak często. W tym roku prawdziwy urodzaj… Zatrzęsienie jabłek! M. zbierał te spod drzewa, a kilka (z pomocą Taty) nawet zerwał z gałęzi! Po czym natychmiast skonsumował ;-) Ech, chyba żadne jabłko Mu nie smakowało tak bardzo jak to własnoręcznie zerwane. Pożarł ze skórką!!! 

Stara, szlachetna odmiana… Nawet na targu już takich nie ma…

Swoją droga ciekawe, ile lat ma ta jabłonka?

Wieczór z kawą, tortem i koszem muffinek (czekoladowo-bananowych – upiekłam je na specjalne Wuja Toma zamówienie!!!). No i płacz przy rozstaniu z Wujem :-( 

Znowu.

Na pocieszenie urodzinowy spacer z Filipem, naszym dobrym psem... Dziesięcioletnim już!

 

A dziś spacer z Delie. I z Chłopcem :-)

Z hulajnogą i harcami w naszym ulubionym Placu Zabaw.

Jeszcze niedawno śnieżyły tam akacje… Dziś z nieba sfruwały hurtowo liście…

- Liściowy deszcz! – wołał Chłopiec!

Znakomite red latte (na bazie rooibosu!), kilka polaroidowych migawek (by Delie), bujanie w hamaku i rysunki kredą. Kreda to najnowsze odkrycie M. I moja wielka bolączka, bo malunki kredą zdobią już całe nasze mieszkanie, hehe!

A teraz moja chwila wytchnienia…. Moi Chłopcy na rowerze :-)

Chwila wytchnienia z Susi Hyldgaard na przykład.

Albo trochę inaczej – z Particie Petibon…

Albo z taką piosenką:

I jeszcze w takim wykonaniu (zaskakującym?):

Którą nuciliśmy przez cały weekend! I która z głowy wciąż nie może mi odfrunąć! I dobrze! Bo cudna jest! I w jednej, i w drugiej interpretacji!!!

No to kilka jeszcze migawek... Głównie z Ogrodu Botanicznego. Zdjęcia pstryknięte ze zwykłej 'małpki' - zatem takiej sobie jakości :-(  Ech, no wciąż czekam na mój aparat...

 

Takie zdjęcia 'obuwnicze' powinny być dedykowane Delie ;-) Zatem dedykuję!
Poniżej po prawej kasztan jadalny. Sporo ich w Ogrodzie Botanicznym... Nie sądziłam, że tak obficie owocują w naszym klimacie. Lubicie kasztany? To jeden z moich ulubionych smaków jesieni... Obiecuję oddzielny post na ten temat :-)

Widzicie tę parę poniżej? Bardzo retro :-) On i ona w moim pewnie wieku... Oboje w strojach 'z epoki' - jakby wyjęci z przedwojennego albumu. Bezbłędni! Niezręcznie mi było ich tak obfotografowywać...
A teraz żałuję :-(

I jeszcze Łazienki raz :-)

W sepii i z Pałacem na Wodzie.

Martwię się o tamtejsze wiewiórki... Albo coś ostatnio nie mam szczęścia, albo jakiś exodus... Ni widu, ni słychu :-( A ja tylko orzechy do Łazienek niepotrzebnie dźwigam.

Podobnie z pawiami. Zaniknęły czy jak?

Wiecie coś na ten temat?

I Królikarnia :-)
Jeden z naszych ulubionych zakątków na mapię Warszawy.
Ulubiony z wielu powodów!
Głównie romantycznych ;-)

Cappuccino, stara jabłoń i bukiety z liści...
No i Tata i Syn na koniec :-)
Pstryknięte telefonem!

Takie jabłka w dziuplach - ale pomysł :-)

Spokojnego wieczoru wszystkim!!!
Ach, i dziękuję za wszystkie komentarze pod poprzednim postem! Za chwilę odpiszę :-)