Pies i dziecko. Interakcja. I fajna piosenka.

Dwie sceny z dziś:
(a zdjęcie sprzed baaardzo wielu miesięcy!)

Scena I (z udziałem Dziecka, psa i świnki)
Jedną z wielu atrakcji kuchennych jest u nas mała drewniana równia pochyła z wędrującą po niej świnkę – taka zabawka. M. uwielbia kiedy pozwalam drewnianej śwince ruszyć po tym torze :-) Teraz odkryłam, że „spektakl” ma jeszcze jednego widza – naszego psa! M. nawołuje Filipa (nawołuje, czyli „szczeka” – oni naprawdę mają swój wspólny język!) i obaj wpatrzeni, zahipnotyzowani wręcz, obserwują, jak świnka stuk-puk zjeżdża po równi w dół :-)
Zachwycające!

Scena II (z udziałem Dziecka, psa i gwizdka)
M. dostał niedawno gwizdek – drewnianego ptaszka. Chodzi po mieszkaniu i popiskuje (gwizdek wydaje dość osobliwy dźwięk!). Kiedy widzi mnie – podbiega i wręcza mi ten gwizdek, rozkazując (jak się domyślam), że mam zagwizdać. Kiedy widzi psa – próbuje i jego zachęcić do gwizdania ;-) kierując gwizdek w stronę psiego pyska. Chyba musimy go nauczyć tej sztuczki! Psa, znaczy się!

I jeszcze jedna scena – tym razem sprzed dwóch tygodni.

Scena III (z udziałem Dziecka, psa i sójki)
M. zasypia u Prababci na tarasie, w wózeczku. W sąsiedztwie słychać poszczekującego psa – całkiem głośno. I nagle dochodzą do moich uszu przedziwne odgłosy z wózka – M. wdał się w „dyskusję” z psem sąsiadów. Owa rozmowa trwała dość długo i naprawdę przypominała psi dialog… Kiedy pies w końcu zamilkł, na drzewie usiadła sójka i zaczęła głośno skrzeczeć… Och, jak jej mój Syn wtórował! Skrzecząc w jakimś absolutnie sójkowym narzeczu ;-) Umierałam ze śmiechu nasłuchując tych wokalnych popisów!!! Oczywiście z drzemki nici…

Mój mały Mowgli…

***

Dzień zapowiadał się słoneczny – poranek zrobił nam taką nadzieję na długi spacer i hulanki na placu zabaw. Niestety, mocno się zachmurzyło. Idziemy i tak…
Weekend minął błyskawicznie – mnóstwo spraw, mnóstwo pracy…
Ale i przemiłe spotkanie przy winie-nie winie. Przy mohito ;-) W sobotę. Na zakończenie trudnego dnia… Bo niestety w sobotę potwierdziła się wcześniejsza diagnoza – M. jest alergikiem. Przed nami długa (choć może nie) i mozolna droga, żeby dojść do tego, co Go uczula. Na razie dość ścisła dieta. Ech, od długiego już czasu był leczony w zupełnie innym kierunku… Tak to bywa.
Wczoraj za to piękny spacer po starej prawosławnej nekropolii… I cudowne śpiewy w cerkwi. Ale o tym troszkę później…
Tydzień będzie gęsty – od spotkań, od sprawunków, od różnych wizyt i odwiedzin. Ale za to klamrą będzie piękne święto w poniedziałek. Jedno z moich najulubieńszych…

Ach! I pojawił się nowy rekwizyt w zabawach M.
Materac!!!
Taki, po którym można skakać do woli. Z którego można zbudować norkę. Po którym można się turlać. Który można złożyć i wcisnąć się w środeczek jak nadzienie w naleśnik!

No i na fajny poniedziałek - fajna piosenka.