Z Kazimierza. Odsłona pierwsza.

O Kazimierzu będzie w dwóch rozdziałach.
Za dużo zdjęć.
Zresztą tak myślę, że mało Kazimierza na tych zdjęciach…
Za mało.
Tak w ogóle.
Bo tu trochę detali głównie.
Drobiazgów.
Fragmenty architektury.
Przyrody.
Jakieś impresje.
Tu kawałek Wisły.
Tam statek.
Kot.
Dyniowy ogród.
Przekwitłe hortensje.
Ptak-kłaptak. Na pamiątkę dla M.
Od Sarzyńskiego słodkie bezy zamiast koguta.

Syn i Tata.
Buty Mamy.
Jesienne.

Kazimierz nieoczywisty.
Wyjazd udany.
Wrócimy tam.

Och, jak bardzo lubię to zdjęcie M. Z tych rozemglonych, poruszonych, zza hortensji wyszła piękna seria...

Przedziwne światło i prawie pusty rynek... Przedziwne.

I coś jakby vespa ;-)

Koty fascynują M. Często je spotykamy w stajni, u koni, które czasem po sąsiedzku odwiedzamy... M. nie potrafi oczywiście takiego kota złapać, zatrzymać. Złości Go to. Ale uwielbia miętosić je po uszach, kiedy siedzą na moich kolanach... Niedługo czeka nas spotkanie z kotem na wyłączność. Z Jeremim :-)

Pomysł na obuwnicze portrety to oczywiście od Delie. Jakże fantastyczny! Jaka ważna dokumentacja mijających sezonów! Tu moje ukochane oficerki ;-)

Kazimierz niesymetrycznie...

...i po toskańsku...

A kocur mruży ślepia złote...

U Vincenta polecam razowa szarlotkę. Wyśmienita. Z gałką waniliowych lodów, z lawendą... Znakomite!Poranek był rześki, a lody tę rześkość tylko podkręciły ;-) Ach, jak nam tam dobrze było. I mają tam mini boisko do gry w bule!

A zamiast koguta, przyfrunął z nami inny ptak. Kłaptak.

Jutro druga odsłona.

Miłych snów!