Trochę metafizyki... I mały update :-)

Mobil dla M.

Trochę późno, bo to chyba idealna zabawka dla niemowląt…

Co tam!

Sama go zrobiłam :-)

Przed chwilką!

Na kawałku brzozy z ogrodu. Najmilszego ogrodu… Mojego dzieciństwa :-)

Dla M.

I jeszcze zdążyłam obfotografować w popołudniowych promieniach ;-)

Dziś wyjechała Mama.

Pusto jakoś…

I poczułam się mocno ‘osierocona’ ;-)

Zawsze tak mam…

Jakiś problem z odcięciem pępowiny  najwyraźniej… Kiedy Mama w pobliżu, czuję się jakaś taka ‘zaopiekowana’ :-) Pod każdym względem. Bardzo to miłe uczucie…

Kiedy wyjeżdża, na powrót zaczynam odczuwać ciężar nieboskłonu na moich barkach…

Niesamowite…

M. i Babcia R. - uwielbienie. W obie strony ;-)

Babi – tak mówi o Babci…

Mimi - tak mówi o sobie :-)

Babcia mówi głównie ACH!

I OCH! ;-)

I obsypuje całusami!

Kolejne spotkanie z Babi za niecałe dwa tygodnie…

Fajnie mieć tak Mamę tutaj. Przy sobie…

Istnieją dobre strony ‘uczuć na odległość’ ;-) ale i minusów szereg… Teraz to widzę dużo wyraźniej… 

I jakoś mi żal… Tych przeszło trzystu kilometrów pomiędzy.

Choć myślę sobie, że wcale niełatwo być córką silnej kobiety… Kiedyś sporo wojowałyśmy ;-) A dziś?

Dziś widzę, ile tej siły otrzymuję za każdym razem. Otrzymujemy. Każdego dnia. Ile czerpię z Jej mocy… 

Z Jej odwagi, hartu ducha i życiowej energii To bezcenne!

I bardzo to sobie cenię. Najbardziej w świecie…

***

Wydaje mi się, ze muszę trochę odpocząć…

Z tym mam chyba największy kłopot. Bo straciłam ostatnio naturalną umiejętność wypoczywania… To spory problem. Trudność to wielka dla mnie, żeby się choć trochę ‘zresetować’… W głowie plątanina myśli, stres i poczucie obowiązku... Czasem irracjonalne. Nie potrafię się wyciszyć. Ani wyspać. Zaczynam odczuwać tego skutki. Niedobre…

Muszę sobie jakoś z tym poradzić…

Wczoraj kino. ‘The Tree of Life’ (Drzewo życia) Terrence'a Mallicka.

I nie wiem, co mam napisać o tym filmie…

Bo sporo osób wyszło z kina po kwadransie… Naprawdę!

Mnie ten film w pewien sposób ‘oczyścił’- oglądałam w jakimś dziwnym uniesieniu i zachwycie…

W odrętwieniu.

Oszołomiła mnie narracja…
Film wielce - nie wiem, jak to określić - polifoniczny. A może raczej - poemat... Albo requiem.
Zupełnie niepretensjonalny. Choć wielce wysmakowany.

Dawno w kinie nie widziałam czegoś tak INNEGO…

I doświadczyłam podczas seansu bardzo wielu emocji.

I zmarzłam okrutnie ;-)

I nie mogłam pohamować łez… Jakoś tak… Choć nie jest to film ‘łzawy’. A może jest? Nie wiem…

Ale warto…

Jednak ostrzegam: prolog do filmu wyjątkowo długi… Ale scena ‘aktu łaski’ z tego prologu jest właśnie tą, która na długo zostanie mi w pamięci… Na zawsze?
Film jako medytacja...
Nie każdego zachwyci, to pewne...

***

Ostatnie dni jakoś zlały się w cykl poranków i wieczorów…

Więcej miałam czasu dla siebie.

Którego wcale nie wykorzystałam należycie.

Trudno.

To też potrzebne… Garść refleksji i bezczynność pod stuletnimi sosnami…

Jakaś książka.

Więcej pracy.

I więcej ciszy.

Trochę tylko słów…

Trochę liter…

Trochę dźwięków…

Ptasi szczebiot o brzasku.

Bezsenność.

Deszcz.
Poczucie bezpieczeństwa.

I zagrożenia.

Naraz.

To wszystko.

Zaraz jadę odebrać M. od drugiej Babci… Pojechał tam na całe popołudnie :-)

A ja nad Świder. Na chwilkę… Na dziką plażę. Którą kiedyś tam pokazał mi Tatuś M.

I w drodze powrotnej kupiłam nową płytę Agi Zaryan.

Już wiem, że cudną :-)

Spokojnego wieczoru!

Przed nami duuuży tydzień.

Życzcie mi powodzenia ;-)

PS W 'Drzewie życia' usłyszycie niesłychanie piękny, niesłychanie potężny temat 'Lacrimosa'. Moje czujne ucho dobrze wskazało na Zbigniewa Preisnera :-) Jakoś nieszczególnie cenię jego muzykę (poza tematem do 'Trzech kolorów' KK - z sentymentu chyba), ale tutaj wydała mi się bardzo poruszająca. Doskonała wręcz!

To jest ten temat.

Piękne!

***

Update:
I jeszcze jedno PS - bo wciąż rozmyślam o filmie... Niejednokrotnie o śmierci ktoś powie, że to Bóg zabiera...
Czy ja wiem?
Czasem myślę, że jest zupełnie odwrotnie -  że śmierć bliskiej osoby (szczególnie chyba dziecka) potrafi nam zabrać Boga...  O ile w Boga wierzyliśmy...
Chyba też o tym był ten film.

I jeszcze, że scena finałowa obezwładniła mnie kompletnie. Chyba nigdy czegoś podobnego nie widziałam...

DKF sobie tu urządziłam :-) I salon rozważań metafizycznych...
Już ani słowa!  Obiecuję!
Ale chciałam się tą myślą podzielić z Wami. Musiałam...