Skąd się biorą takie dzieci?

Piaskownica. Plac zabaw. Ogród. Typowe dziecięce przepychanki. Spór o węża gumowego – o szlauch :-) M. złapał za jego początek, z drugiej strony węża chwycił starszy, większy chłopiec. I ciągną – każdy w swoją.

Chłopiec się złości. M. się śmieje.

Chłopiec uparty. M. nie mniej.

Chłopiec w płacz, w krzyk, wolną ręką zaczyna popychać M. – M. węża puszcza, przewraca się na ziemię.

Chłopiec wygrywa.
Co robi M.?

Podnosi się z trawy i… w śmiech!

Bo to przecież była zabawa! Całkiem fajna :-)

Skąd się biorą takie dzieci? Takie jak mój M. :-)

Plac zabaw. Piaskownica.

Siedzę na dalekiej ławce – M. w zasięgu wzroku, ale dzieli nas kilka dobrych metrów.

Zerkam to w książkę, to w Jego kierunku.

Słyszę Jego głos. Jego śmiech.

Co jakiś czas, mimo że zaabsorbowany zabawą, zerka w moją stronę. Szuka kontaktu. Macha do mnie rączką.

I co jakiś czas do mnie podbiega. Cmok. Po jednego małego całusa. I biegnie dalej…

Gdy Go coś rozśmieszy – patrzy w moja stronę, czy mnie też to rozbawiło! Kiedy wchodzi na zjeżdżalnię – zerka, czy będę czuwać…

Uśmiech. I łapka!

I to jak żegna się z dziećmi, kiedy opuszczamy plac zabaw! Tak po prostu i sam z siebie… Pa pa!

Skąd się biorą takie dzieci?

Wymiana zdań. Między mną a Tatusiem M.

W obecności Dziecka.

Trochę głośna. I trochę nieuprzejma. Cóż, zdarza się nawet najlepszym ;-)

M. podbiega i najpierw przytula się do nóg Tatusia, potem tuli się do mnie…

I cmok.

I to spojrzenie…

Jesteśmy ugotowani. I potwornie zawstydzeni… Pot-wor-nie!

No i po ‘wymianie zdań’ ;-)

Skąd się biorą takie dzieci?

***

Znikamy na trochę.
Przyjeżdża do nas jutro Babcia M.
Stęskniona potężnie ;-)
My nie mniej!
Chyba zaszyjemy się w lesie... Mam sporo pracy literkowej i myślę, że w cieniu stuletnich sosen pójdzie mi lepiej ;-) A na pewno przyjemniej!
Na wszelki wypadek zapakuję też trochę czytadeł - no, gdyby literek mi było za mało ;-)
I rakietki do badmintona!
I nowe, wielce inspirujące, księgi kulinarne :-)
I nowe sandały! I dużo lnianych ubrań...
I karton starych fotografii, które w końcu z Mamą zamierzamy uporządkować... I uzupełnić przy okazji nasze rozłożyste drzewo genealogiczne :-)
Trochę więc nas nie będzie...

Do zobaczenia!