Ze spaceru... O spotkaniu z sarną :-)

Kilka migawek zatem...

Tamtego dnia spojrzałam w oczy sarnie. Po raz pierwszy z tak bliska. Po raz pierwszy z tak bliska w naturze, nie w zoo!

Razem ze starszym Braciszkiem M. wybraliśmy się na długi spacer - do sadu, na łąki, przez zagajnik... 

W jedno z moich ulubionych miejsc, u podnóża gór niemalże... Zabraliśmy ze sobą psa naszych Przyjaciół i ten zerwał się ze smyczy nagle - pognał za dzikim zającem.

Najpierw próbowaliśmy go dogonić. Bezskutecznie. Za zwierzyną pognał przecież...
Więc straciłam głos na parę godzin - tak się za psem wydzierałam ;-) Przy minus czternastu!
Ale się udało. Wrócił.
W samą porę go schwyciłam - bo sekundę później ujrzeliśmy sarnę!
Na wyciągnięcie ręki była... Dosłownie spod stóp nam wyskoczyła - zza najbliższej wierzby. Niezwykłe przeżycie. Zdecydowanie piękniejsze dla nas niż dla niej... Bo w jej oczach widoczne było jedynie błaganie... Stała nieruchomo, sparaliżowana strachem. Dziwnie się poczułam...
Mocno schwyciłam psa i sarna po prostu odeszła.
Długo jeszcze staliśmy tam z M. i z psem na krótkiej smyczy - podziwiając sarnę mknącą już na horyzoncie... Nie mogliśmy słowa wykrztusić z wrażenia.
Najpierw pożałowałam, a potem się ucieszyłam, że w odruchu nie sięgnęłam po aparat...

Powyżej staw - zamarznięty i pod śniegiem! Dawno temu jeździłam tu na łyżwach ;-) A jeszcze wyżej - sad, z którego pochodzą najwspanialsze i najzdrowsze owoce pod słońcem!!!

Przypomniał mi się taki film sprzed lat. Hipnotyzujący. Z wystawy w Zachęcie. Choć - przyznam szczerze - wielką fanką wideo artu nie jestem ;-) - ten jeden zrobił na mnie potężne wrażenie... Oglądałam go i oglądałam, i przez długie kwadranse nie byłam w stanie przerwać tej projekcji, choć film trwał ledwie kilka minut. Ale wessał mnie i oczarował - światło i kolejne kadry, brzmienie fortepianu... Szczególny był jego klimat - subtelna opowieść, muzyczna narracja, dwie kobiety siadające kolejno po sobie do instrumentu, piękna willa w stylu modern, stłumione odgłosy wieczoru, no i sarna, zakradająca się nocą pod okna, krążąca wokół basenu. I tak da capo, da capo - kolejne takty, ujęcia, noc, dzień, noc dzień... I ta sarna stanowiąca clou projekcji...
Szukam tego filmu wszędzie, choćby wzmianki o nim. Nie zapamiętałam, niestety, kto był jego autorem. Lub autorką. Bo wydaje mi się, że to była kobieta. Pamiętam nawet plakat z tej wystawy, szukałam w archiwum Zachęty (które kończy się niestety na 2006 r.), w trzech językach szukam w googlu i nic, nic, nic... Zadzwoniłam już do E. - bo ona w temacie biegła ;-) No i w dalszym ciągu nic... Chyba umówię się na spotkanie z jakaś kuratorką z Zachęty :-)
Już się nawet zastanawiać zaczęłam, czy ten film mi się nie przyśnił... No wszystko możliwe ;-) bo dziwne sny miewam...
Ale może ktoś z Was widział ten film? Może w CSW to było, nie w Zachęcie? Może ktoś mi pomoże?

Pies uciekinier ;-) I wieeeelki przytulak :-) Ma na imię Cyrus i jest wielką miłością Starszego Braciszka M.

M. w topinamburze :-)

M

No i Braciszkowie razem :-)

Miłego dnia Wam życzę! To już chyba ostatnie zimowe migawki w tym sezonie tutaj ;-) Mam nadzieję! Bo mam zamiar buty już do szafy schować... Te zimowe!
Choć kiedy wczoraj wieczorem wracałam do domu i z nieba uparcie sypał śnieg, a w dodatku dął nieprzyjemny, zimny, mroźny wręcz, wiatr, zaczęłam w tę wiosnę wątpić :-(
Ale niech już nadejdzie w końcu i basta!