Oto O.

Z pustyni w Nevadzie wracamy na warszawska Starówkę…
Niedziela.
Uroczysta.
Pozwólcie, że przedstawię Wam Matkę Chrzestną naszego M.
Która jest z kolei moją Chrześnicą…
Jak to niedawno było…
Jeszcze chwilkę temu była małą dziewczynką z Bullerbyn...

Nawet nie wiem kiedy wyrosła z niej taka niemal dorosła już Dziewczyna.
Piękna.
Mądra.
Wspaniała!
To dla nas wielki zaszczyt i przyjemność – to, że O. zechciała przyjąć to wyróżnienie.

Jeszcze zdążę tu napisać więcej na Jej temat...
Dużo więcej!
Zresztą myślę, że niedługo zjawi się u nas z wizytą :-)

A teraz biegnę dokończyć szałowe, z lekka pomarańczowe brownie, które piekę z myślą o jutrzejszym Gościu.
Od czerwca nie mogę się doczekać tej wizyty!
Nie wiem, czy nam starczą cztery dni, żeby się wystarczająco nagadać :-)
Bo przyjeżdża A. - moja droga Przyjaciółka.
Jedna z tych najbardziej szalonych :-)
Ach, jakże się cieszę!

***

Już dawno chciałam tego posłuchać z Wami.
I nie mogłam się zdecydować, którą wybrać wersję...
Wciąż nie mogę...
Zatem będą dwie.
Na długi weekend :-)

Ta druga jest dla mnie bardzo szczególna, ta pierwsza - och, po prostu lubię ten bezpretensjonalny wokal Culluma :-)

Wersja I
Wersja II

Spokojnego wieczoru!

PS Myślałam jeszcze o jednej piosence Sinclaire'a, ale to może następnym razem? Bo wciąż nie mogę się uwolnić...