Lazy Hazy Afternoon

Szara godzina dnia.

Gdzieś pomiędzy.

Lubię tę porę.

Ten czas.

Na skraju dnia i nocy. Zanim stanie się wieczór.

Często wracałam o tej porze ze szkoły. Z lekcji fortepianu… Dlatego jakoś miło mi się kojarzy.
Z ciepłym światłem w Domu. Z budyniem. Czekoladowym :-) Ulubionym! Z mielonymi orzechami włoskimi na wierzchu – dzięki orzechom na budyniu nie robił się kożuch ;-)

Z kolejnymi tomami 'Jeżycjady' :-) Z odrabianiem lekcji. Z zapachem świeżo upieczonego ‘murzynka’.
Z popołudniowymi zabawami u którejś z sąsiadek rówieśniczek. Z poczuciem bezpieczeństwa. Z błogim czasem.

Najbardziej chyba właśnie tego zazdroszczę M.

Tego, że ten czas jeszcze przed nim… Że nie zna słowa „kiedyś” w odniesieniu do przeszłości. Że nie zna nawet słowa przeszłość. Że prawie wszystko to, co zapamięta, wciąż się nie stało…

Że jeszcze przed nim te budynie, te lektury, dobranocki, odrabianie lekcji i zabawy po szkole… Przed nim. Ale też przed nami.

Cieszę się, że wiele jeszcze wspólnych, szarych godzin dnia przed nami.

To dobrze.*

***

Lubię w szarą godzinę spacerować po okolicznych alejkach…

Zanim jeszcze zapłoną latarnie.

Wczoraj, tuż po zmroku, spacerowałam z psem Aleją Kasztanową. Siwa mgła i sceneria jak z powieści wiktoriańskich ;-)

I - jak napisałam dziś u Delie – tylko panów w melonikach i konnych dorożek mi zabrakło ;-) I łbów kocich ;-)

A w Domu tak przytulnie...

Pachnący crumble z jabłkami, cynamonem i garścią włoskich orzechów :-)

I popołudniowa kawa.

***

Wczoraj kupiłam kilka nowych książek. W tym 'Podróż zimową' Barańczaka.
Wprawdzie mam te wiersze już w Utworach Zebranych, ale chyba nie przepadam za podczytywaniem poezji z opasłych tomów ;-)

Wszystko wskazuje na to, że już się pogodziłam z  listopadem ;-) No bo jak tu walczyć z tym, co nieuchronne... Z logicznym następstwem pór roku?
Czekam pokornie na zimę ;-) Na śnieg i popołudniowe ciemności.
Naszemu psu gęstnieje sierść, a ja częściej siadam do Schuberta ;-) Tak się to objawia, hehehe!

*) Ten fragment o szarej godzinie dnia napisałam równo rok temu... Przeglądam teraz zaległe zapiski w folderze LHA ;-) i odkrywam takie starocie. Nie mam pojęcia, dlaczego wtedy się tu nie pojawił...