Weekendowe opowiastki :-) I piosenka!

Takie piosenki powstawały chyba właśnie wtedy.

W latach 80-tych.

Na początku 90-tych może…

Stąd chyba mój sentyment ;-) i uwielbienie dla tego utworu Florence.
Bo brzmi zupełnie niewspółcześnie.
Znacie ją w ogóle?
Dla mnie to kolejne odkrycie.

Choć w sumie podobnej muzyki słucham dziś dosyć rzadko.

I nie wiem, kto inny jeszcze dziś nagrywa piosenki w stylu Kate Bush?

Z takimi porywającymi refrenami!

W każdym razie słucha się tego przepysznie.

W samochodzie na przykład!

Albo w Domu, porządkując jesienną szafę ;-)

Musi zabrzmieć głośno!!!

I to chyba tyle dzisiaj.

Wczoraj mieliśmy w Domu mały kinderbal :-)
A pies pożarł cała tabliczkę czekolady (z chilli!) – nielegalnie oczywiście! Całą noc drżeliśmy, bo gdzieś kiedyś wyczytałam, że czekolada może okazać się dla psa śmiertelnym zagrożeniem! Ale chyba nie dla naszego ;-))) Zaszkodzić to mu nie zaszkodziła ;-)

***

Uśmiałam się z wczorajszej opowieści rodziców małej Hani, która odwiedzając w ostatni weekend cmentarz, na widok zapalonych na grobach zniczy śpiewała głośno ‘Sto lat!’ i owe znicze próbowała zdmuchnąć ;-)))
Osobliwe dość - zmarłym życzyć stu lat ;-)

***

Co poza tym?

M. paraduje w swoich nowych, świecących butach :-)

(Wielkie, serdeczne dzięki, kochany T.!!!)

Jest nimi zachwycony! Choć odrobinę są jeszcze za duże, hehe, ale co tam ;-) Po spacerze biegnie prosto do łazienki, każe sobie gasić światło i sprawdza, czy buty wciąż świecą ;-)

Podobnym hitem okazał się świecący na czerwono semafor, który M. dostał w prezencie po przeglądzie stomatologicznym od naszej ulubionej Pani Doktor, czyli od Babci ;-)

Tatuś nauczył M. podświetlać sobie tym semaforem język ;-) i wczoraj M. biegał i wszystkich w ten sposób straszył! Takie sztuczki rodem z horrorów klasy B ;-)

Ojejku! Ojejku! – to nowe, ulubione powiedzonko naszego Syna :-)

Ach, i jeszcze GMŁA – absolutnie ukochane słowo odmieniane we wszystkich przypadkach! 

GMŁA, czyli MGŁA ;-)

I jeszcze KATASTROFA – wypowiadane przeze mnie wywołuje u M. dosłownie salwy śmiechu!!! I nie mam pojęcia dlaczego… Śmieszy Go po prostu ten wyraz i już.

Poza tym nową frajdą okazało się chodzenie na palcach i piętach oraz (nieporadne jeszcze) jaskółki :-)

OK, nic tu już po mnie ;-)

Zadanie na dzisiejsze popołudnie: zagospodarować 4 kg dyni :-)

Istny dyniowy festiwal o tej porze roku!

Nasi Przyjaciele obdarowali nas olbrzymią połówką jednej, jedynej dyni, którą udało im się wyhodować we własnym ogródku ;-)

Piękna jest!

Ale mam jeszcze pytanie na sam koniec – głównie do Rodziców Dzieci od naszego M. starszych: na jaki wiek Dziecka przypada najwyższy poziom stężenia bałaganu w Domu? Błagam, powiedzcie, ze nie będzie już gorzej!!!

Kobierzec z okruchów i czyhające w każdym zakątku zabawki (które chyba faktycznie rozmnażają się przez pączkowanie!) sprawiają, ze chwilami mam dość… I naprawdę nie sposób nad tym zapanować!!!

Staram się poruszać po Domu nie patrząc pod nogi… To jedyne rozwiązanie. Kiedy spoglądam w dół, humor siada mi natychmiast.

A może polecacie jakiś samoporuszający się odkurzacz (byle cichy!), który działałby od świtu do zmierzchu i połykał wszystko to, czym M. (oraz pies) upstrzą podłogi…

Ratunku!!!!!

A jutro wybieramy się w końcu na kolejny, nowy plac zabaw :-) Tym razem całkiem niedaleko nas powstało coś na kształt Parku Jurajskiego :-) W dodatku wszystkie zabawki są podobno z drewna.

No, tam nas jeszcze nie było!!! Ponoć największą atrakcją jest zjeżdżalnia w formie języka groźnego T-Rexa czy innego prastwora ;-) Wow! Sama się nie mogę doczekać!!! Strasznie to fajne, że M. trochę się jeszcze czasami boi zjeżdżać z tych najwyższych zjeżdżalni – za jakiś czas już nie będę miała pretekstu, żeby wdrapać się na górę i sobie zjechać - teraz to niby dla dodania odwagi Dziecku ;-))) 

No, zostaną jeszcze sanki! Na nich to jakoś mi nie wstyd, hehe!
I musimy jutro przeprawić się jeszcze na drugi brzeg Wisły :-) Prawdziwa wyprawa, hehe!

Pozdrowienia!!!