14/24 * O ubieraniu między innymi ;-)

Ach, nie pochwaliliśmy się jeszcze chyba naszym adwentowym kalendarzem! 
Handmade by Babcia :-) 
Piękny, prawda?
Kalendarz wisi nad łóżeczkiem M. i oprócz karteczek z zadaniami (dla mnie i Tatusia M. głównie, haha!), w każdym 'okienku' znajduje się mały pierniczek :-)  Domowej roboty oczywiście!
Żeby chociaż troszkę osłodzić poranki :-)

Wczoraj w końcu nie udało mi się dotrzeć wszędzie tam, gdzie planowałam ;-) Ale i tak  fajnie było! Przedreptałyśmy z Małgosią i naszymi Chłopakami kawał Warszawy, utwierdzając się tylko w przekonaniu, że mieszkamy w naprawdę ładnym mieście! A tak!
Nie zdążyłyśmy tylko już tej kawy łyknąć w Piątej Ćwiartce :-( To już w Nowym Roku! Poza tym ile tych kaw dziennie można wypijać? ;-)
Za to pokręciłyśmy się trochę po Ogrodzie Krasińskich, zagrzały na Nowym Mieście w jednym z najfajniejszych miejsc dla Mam /Tatusiów i Dzieci, pomarudziły pod Parkiem Fontann, że fajniej by było, gdyby fontanny teraz zamrozić i urządzić lodowisko ;-) a potem pognały Powiślem aż pod Most Poniatowskiego. Ot, taka mała wycieczka z dwoma wózkami...
No i jeszcze zebrałyśmy całe garści rajskich jabłuszek u stóp Starego Miasta - będą w sam raz na choinkę!
I trochę po drodze wygrzałyśmy buzie w słoneczku! Fajnie, naprawdę fajnie!

Dziś taka piosenka :-) Ze świata! Na słoneczne dzień dobry! Bo słońce za oknem niesłychane :-) Połowa grudnia, a my wciąż w jesiennych płaszczach. Nieźle!

Lubicie Angélique Kidjo? Ja bardzo!
Angélique Kidjo pochodzi z Beninu. Od lat mieszka w Nowym Jorku, ale gdyby ktoś zatęsknił za duchem Afryki, to bardzo zachęcam do płyt tej wokalistki! Dodają energii. A ja jej dzisiaj potrzebuję bardzo!

***

Ech, jeszcze tyle godzin dnia przede mną... A tak bardzo chciałabym się już położyć ;-) Naprawdę! Spałam dzisiaj chyba trzy godziny ledwie...
W dodatku na myśl o spacerze wcale się nie uśmiecham, choć pogoda zachwycająca.
Wydłużają się minuty przed każdym naszym wyjściem - M. przez 2,5 roku nigdy nie zaprotestował podczas ubierania. Po kolei, koszulka, sweterek, rajstopki, spodenki... Zero złości, maksiumum cierpliwości. Nawet jako niemowlę! Bardzo nam to ułatwiało sprawę ;-) Mierzenie ubranek w sklepie było czystą rozkoszą- dwunasty kombinezon do założenia - proszę bardzo! Wszystkie matki mi zazdrościły, a panie sprzedawczynie patrzyły z uznaniem ;-) A ja, na widok dzieci wijących się podczas mierzenia ubranek niczym w przykrych konwulsjach, uśmiechałam się z wyższością ;-)))
No i proszę, oto nadeszła zasłużona kara!
M. kaprysi już od świtu! Ta bluzeczka tak, ta nie! Właściwie na tak są tylko cztery: z tunią (zielona z patchworkowym motocyklem), z kła (pomarańczowa z dinozaurem), jedna w paseczki i jedna z ciuchcią. No jeszcze ta, którą udało Mu się wcisnąć dzisiaj - z niedźwiadkiem ;-)
Spodnie jako tako, natomiast rajstopy tylko w kropki, gładkie albo z ijo-ijo ;-) W paski nie! A takich mamy oczywiście najwięcej.
Majtki też tylko niektóre ;-)
Kurtka, szalik, czapka - karczemna awantura podczas zakładania!
Buty - to zależy od humoru...
Nie muszę chyba dodawać, że sama podczas ubierania M. rozbieram się niemal do bielizny ;-) bo po kwadransie użerania się z tym moim najrozkoszniejszym stworzonkiem sama spływam potem ;-)))
W dodatku gdzieś ostatnio przeczytałam tekst o dziecięcych traumach i o tym jakim potwornym pogwałceniem dziecięcej cielesności jest przymus podczas ubierania... Że to straszliwa forma przemocy. Więc proszę, uspokajam, staram się przeobrazić ubieranie w zabawę, zawody...
Ech, żeby tak było teraz lato - w samych skarpetkach bym Go wypuściła ;-)

No dobra, zmykam już ;-)
Do Domu wrócę pewnie koło północy dopiero...

Miłego dnia Wam życzę!