Rozdział o zabawkach :-) i o sannie z Delie... Sannie na dwie Mamy, dwóch Tatusiów, dwoje Dzieci i dwie pary sanek :-)

Muszę napisać więcej o nowej i najulubieńszej zabawce naszego Syna, czyli zdalnie sterowanym autku.

Bo to jest niesłychana sprawa - M. zupełnie zwariował na jego punkcie!

Pierwsze kroki rano kieruje w stronę pojazdu! I natychmiast go uruchamia!

Wow!

Sterowanie nie do końca Mu jeszcze wychodzi – ale radzi sobie całkiem świetnie jak na 20-miesięcznego malucha!

W każdym razie potrafi (raczej intuicyjnie) kierować autkiem do przodu i do tyłu. Ze skręcaniem gorzej.

Najfajniej jest kiedy stery przejmuje Tatuś :-)

M. za samochodem biega wtedy po całym mieszkaniu. Ucieka kiedy autko rusza za nim…

Jest odważny, ale kiedy samochód się zbliża do Jego nóżek – odrobinkę wystraszony przyspiesza i najchętniej wskakuje na sofę!

Albo kiedy Tatuś zaparkuje autko pod komodą, wówczas M. podskakuje na sofie, niecierpliwi się, zagląda, podbiega sprawdzić, czy autko wciąż tam stoi… I czeka...

Pojazd rusza – wtedy słychać pisk radości albo brawa!

I rajd rusza od początku…

Coś czuję, że z autkiem zaprzyjaźnimy się na dłużej :-)

Ale żeby nie było wyłącznie o motoryzacji, wróciły do nas po akcji WYMIANA dawno nie widziane zabawki M.

Na przykład drewniana gąsienica na sznurku.

Albo żaba-klekotka.

W ogóle zabawki do pchania czy ciągnięcia cieszą się wielką popularnością w naszym Domu.

Niedawno M. dostał taki obrotowy pchacz z terkoczącymi kulkami w środku.

Ponieważ wciąż odpadał z niego kij, uszczelniłam otwór kawałkiem papieru.

Chwilę później kijek znowu wypadł i M. z wielkim skupieniem próbował zamocować go z powrotem. Nie wychodziło. W pewnym momencie sięgnął po papierek, klasnął ze szczęścia i począł mocować kij z ‘uszczelką’. Z powodzeniem!

Wow! Wciąż nie mogę wyjść z zachwytu nad Jego umiejętnościami, precyzją, zmysłem obserwacji.

Jak sprytnie łączy drewniane tory (składane trochę jak puzzle) i wagoniki na magnes.

Jak pięknie potrafi dobierać w pary zwierzątka z Arki Noego. Choć problem stanowi Noe i Jego żona  Bo nie są wcale podobni ;-)

I zdumiewa mnie jak pięknie M. radzi sobie z układaniem drewnianym puzzli. Ale to temat na oddzielną opowieść!

Mądry Chłopak z Niego…

Wiem, wiem, jestem po uszy we własnym Synu zakochana ;-)

Ale raczej mi to nie przejdzie!

Pozostawiona przez Hanię lala skończyłaby, jak widać, marnie... Ale z sentymentu do szmacianych lalek, uratowałam ją od tragicznej śmierci kolejowej dosłownie w ostatniej chwili ;-)

Rajstopy w groszki :-) Uwielbiam w nich M. Mimo, że są 'dziewczyńskie' chyba ;-)

***

Wróciliśmy właśnie z M. i z Tatusiem M. przed chwilką z Powsina.

Wspólne sanki z Delie, Chłopcem i Tatą Chłopca.

Pyszna sanna!

Spora górka!

Dzieci!

Sanki!

Sama radość!!!

Samo szczęście!!!

Nie zliczę, ile razy zjechałam z górki, zasypując przy tym Syna śniegiem – hamowałam już od samej góry, bo taaaki był spadek!

M. zaśmiewywał się w głos przy każdym zjeździe!

A Synek Delie z brawurą taranował kartonowe muchomory ;-)

Cudnie było!

Zabraliśmy herbatę w termosach – jak dobrze było usiąść w zaśnieżonym amfiteatrze i popijać gorącą KusmiTea z termosowych kubków…Naszą SpicyChoco i Delie St.Petersbug :-)

Fotorelacja pewnie wkrótce u Delie. Ja wciąż  na fotograficznym odwyku ;-)

A jak zrobi się już cieplej planujemy urządzić tam piknik.

Z ryżową sałatką, kurczakiem na zimno i lemoniadą,..

I z dużym wiklinowym koszem.

I serwetką w kratkę vichy. Biało-czerwoną naturalnie.

I w tym samym składzie :-)

M. zasnął w drodze powrotnej – i to snem sprawiedliwego.

Już w Domu, zupełnie niewzruszony, dał sobie na tym śnie ściągnąć kombinezon, buty i czapkę (nawet oka nie otworzył!) i położyliśmy Go do łóżeczka…

Zjadamy po misce ogórkowej, a potem pędzimy dalej…

Och, o tym, co wczoraj i co jutro to już chyba trochę później…

Na razie zostawiam Was z melodią – taką na popołudnie. Leniwe. Nieśpieszne. Niedzielne.

Nie możemy się jakoś odkleić od tych dźwięków. Właśnie tym utworem zakończył się film, który obejrzeliśmy wczoraj  późno w nocy…

Spokojnego popołudnia!

PS Mały update :-)

Najulubieńsza zabawka naszego Syna została pozbawiona jednego kółka. Ale i z trzema dobrze sobie radzi. Trochę gorzej skręca i jedzie zdecydowanie wolniej, ale może to i lepiej? ;-)