O resztkach zimy. I o Muminkach...

Ostatnie już takie…

Ostatnie z plamami śniegu…

Ostatnie zimowe...

Miejmy nadzieję przynajmniej ;-)

Po tyyylu słonecznych dniach deszczowy poranek aż mnie zabolał… Naprawdę. Potem było lepiej, ale ‘rozbieg’ mieliśmy dzisiaj wyjątkowo długi…

To aż dziwne, bo wczorajsze popołudnie i wieczór dały mi porządnego, energetycznego kopa :-)

Wracałam do Domu późną porą, z głową pełną NOWYCH planów i projektów, podekscytowana :-) Oj, zdaje się, że przyszedł czas na DUŻE decyzje. Na zmiany może? Bardzo lubię to uczucie i – mimo że jestem dość pogodną z natury osobą – wcale nie zdarza mi się to zbyt często – szłam sobie mianowicie ulicą Żurawią, uśmiechnięta szeroko, podskakując co pięć kroków ;-) Serio! W dodatku z wysoka, wysoka mrugał do mnie przyjaźnie cieniutki plasterek księżyca :-) a ze Studia Buffo wybiegła grupa młodych-pięknych-rozśpiewanych, prosto z próby - i tak jakoś wpasowali się w mój nastrój!

Poczucie MOCY – i jakieś takie szczęście bezbrzeżne, które trwać może tylko ułamek sekundy i tylko wtedy, kiedy odczuwamy RÓWNOWAGĘ… Wczoraj ją poczułam właśnie. Po dłuższej przerwie. I bardzo miłe to było uczucie!

A dzisiejsze popołudnie z M.

I z małym Krzysiem.

I z Muminkami (baaardzo się miło uśmiechamy!) - czy wiecie, że Paszczak to po angielsku Hemulen?
I puzzle też mamy nowe :-)

M. w nowym, granatowym płaszczyku. Wiosennym już! I dwurzędowym :-)

Patrzę na Niego z podziwem, jak sobie świetnie radzi wśród rówieśników… Jak lekko najpierw onieśmielony próbuje nawiązać z nimi kontakt. Wydaje się taki odważny. Nie staram się Go integrować na siłę… I widzę, że to dobra metoda – potrzebuje odrobiny czasu, żeby się oswoić z nowym miejscem i nowymi twarzami, ale chwilkę potem odzyskuje pewność siebie. Przysiada się do innych dzieci. Zagaduje. Dołącza do zabaw. Od czasu do czasu tylko zerka czujnie w moją stronę, sprawdza, czy jestem w pobliżu :-) 

Jestem…

***

Jutrzejszy wieczór z A. Miało być OUT. Nie będzie. Cóż… W Domu serwuję zresztą równie dobry makaron ;-) 

*** 

Na dobranoc kołysanka. Muminkowa! Ze specjalną dedykacją :-)

Pamiętacie ją może? Było kiedyś takie słuchowisko / adaptacja ‘Lata Muminków’. Śmiało mogę chyba określić je mianem ‘kultowe’! Ja miałam je na winylowej płycie… I nie zliczę, ile razy przy dźwiękach tej kołysanki zasypiałam… A ‘Jak dobrze być poziomką’ czy ktoś pamięta? Albo 'Niestety, w teatrze'? Ależ się bałam tej piosenki ;-) I 'Muminu Makuku' - ta była super! Uwielbiałam te płytę!

Ponoć można ją dostać teraz na CD :-)